Cando Camelia senta nun banco no parque, atopa un libro, como abandonado. Ao abrilo descobre unha dedicatoria convidándoa a levar o libro, lelo e deixalo noutro banco para o próximo lector. Intrigada, acepta a invitación e dáse conta de que as palabras marcadas no libro forman unha mensaxe. Movida pola curiosidade, aburrida dunha vida monótona e banal, Camelia sinala outra mensaxe e, nun acto de fe, deixa o libro nun banco á espera dunha resposta. Iníciase así unha correspondencia a “libro aberto” cun misterioso descoñecido.