Bibliografía 142 p.

Vivimos un momento difícil, sobre todo se se naceu muller. Lucrezia laméntase, sente penalizada por ter que vivir esta situación. Nunca houbo unha época na que as mulleres estivesen mellor? Un iluminador desfile de antepasadas que contan a Lucrezia as súas vidas parece dar unha resposta reconfortante: a historia foi feita e escrita por homes. As mulleres, ata fai un par de séculos, estaban recluídas na casa e non tiñan maneira de que se escoitase a súa voz. Vítimas de lugares comúns e de prexuízos que aínda seguen estando presentes nas relacións, difíciles, entre elas e os homes. Este libro, froito dun axustado traballo de investigación, reflicte con ton ameno e divertido esa parte da historia que, con demasiada frecuencia, permaneceu silenciada. Para dicir a Lucrezia, e con ela a todas as mulleres, que esta época difícil é, con todo, un punto de partida. Aínda que as noticias poñen de manifesto cada día que aínda hai moito por facer e que, para lograr o obxectivo, talvez toque ás mulleres salvar o mundo. Sen perder tempo. Unha novela gráfica divertida e amarga, surreal e lucidísima.

Tít. orix.: ...e noi dove eravamo?